Col du Pas de Peyrol en de Col du Perthus

Toen ik voor het eerst de Col du Pas de Peyrol opreed (10 jaar geleden of 15 ik weet niet meer) moest ik halverwege even stoppen. Moe en bang voor wat nog komen moest. Was ook nog wel erg blue wat betreft klimmen. Maar goed je eerste vergeet je niet zo maar. Nu weet ik dat het geen bijzonder zware col is. Maar gezien het lichamelijk ongemak de laatste weken, het verplicht rust houden, de antibiotica kuren en de herinnering aan de laatste klim die zo moeizaam ging, was het best wel een beetje spannend hoe het zou gaan. Eigenlijk ging het prima. wellicht een beetje overmoedig heb ik na thuiskomst als toetje "even" de Col du Perthus gedaan. waarschijnlijk omdat een andere fietser me inhaalde ben ik veel te snel begonnen. Al snel waren de klim percentages 10 en 11%. Had de col met de auto gedaan naar beneden en blijkbaar niet goed ingeschat hoe steil die eigenlijk was. Bijna aan de top toch nog even van de fiets om een beetje op adem te komen. Nou ja zo gaat als je te overmoedig bent. Nu voelen de benen erg stijf. Ben benieuwd morgen. Dan de Col du Pas de Peyrol vanaf de andere kant. Dan niet vergeten de zelfde weg terug te dalen naar de auto en niet door te rijden naar het hotel...................

St Antheme - Col des Paradeux - Agens - St Ambert - Col des Paradeux - St Antheme

77,5 km 1514 hm

De hittegolf is begonnen. Het asfalt plakt en is hier en daar gesmolten. Uiteraard een goed moment voor de Fransen om de wegen op te knappen. Ook hier doen ze dat weer op zijn frans; losse steentjes op gesmolten teer. Het plaveien dient dan door het verkeer gedaan te worden. Niet echt een fietsvriendelijke manier omdat het echt heel lang duurt of zelf helemaal niet dat de losse steenslag (granouille) is verdwenen. Als je wilt vasthouden aan de voorgenomen route tja dan rijd je toch door ook al denk je dat het niet verstandig is. Het was inderdaad vreselijk. Hele rotspartijen bleven aan de bandjes plakken. Met kunst en vliegwerk eerst nog onder het rijden de steenslag verwijderen eerst met de hand en later met de schoenen zelfs op het achterwiel, maar al dalend toch een een onverantwoorde toer. Dan maar regelmatig stoppen en bandjes schoonmaken. Gelukkig geen lekke banden.

De temperatuur is al vroeg boven de 30 graden. gekkenwerk om dan de lastigste klim van de dag op het heetst van de dag te doen. Al ver voor de top zijn water en proviand op en zonder lunch breekt dat op. Hongerklop en dorst. Dus af en toe maar van de fiets om een beetje bij te komen. Helaas de klim kent geen schaduw en het is gewoon bloedheet. Nu heel lang over de klim gedaan maar beter zo dan het risico van een zonnesteek of ander onheil.
Er komen nog meer dagen!