dinsdag 14 juli 2020

Col des Cyclotouristes


44, 57 km 1270 hm
 
Op de nationale feestdag De Col des Cyclotouristes gefietst. Hij stond niet op programma maar kwam een dezer dagen hier in de buurt van Albertville een verwijzing tegen. Col van de fietstourist? Een naam die nieuwsgierig maakt. Na enig speurwerk kwam ik onderstaand artikel tegen. Leuke info voor dat je op pad gaat.....Blijkt best een pittige col te zijn. Met aan het eind wel een heel slecht wegdek. Dat maakte het er niet makkelijker op. De top is bos en dus geen uitzicht. Jammer want juist het uitzicht geeft je het gevoel dat je omhoog bent gegaan en de beloning is dat dan naar beneden kunt kijken. 
Er is wel een gedenksteen. Maar de waarde en betekenis heb ik niet kunnen achterhalen. 


Le col des cyclotouristes existe-t-il...?

Revue N° 25 Page 27

Situé au dessus d'Albertville, sur le flanc ouest de la Roche Pourrie (2036 m), le col des cyclotouristes n'a jamais été reconnu officiellement comme étant un vrai col.

En 1966, la jonction de deux routes forestières venant l'une de Queige, l'autre de Venthon a inspiré le plus passionné d'entre-nous.

En 1967, Jean Poncet, en élevant ce modeste passage au rang de sanctuaire pour les cyclos, donnait un aspect magique à ce lieu anonyme et créait un puissant attrait.

En 1969, au cours d'un Rallye Savoyard, la pose d'un panneau concrétisait cette idée : le Col des Cyclotouristes était né. Pas pour longtemps, car le panneau fut retiré quelques mois plus tard, sur ordre de la mairie de Venthon, dont le secrétaire, puriste avant la lettre, ne tolérait pas ce col hérétique.

Mais les cyclotouristes sont têtus, lorsqu'ils sont forestiers et qu'ils ont la chance de pouvoir compter sur une appellation au moteur surpuissant dans leur territoire. Au cours d'une nuit d'hiver de 1973, la tempête faisait rage, le panneau retrouva sa place... il ne restait même pas de traces dans la neige... l'esprit au col avait encore frappé.

Pour la petite histoire, en 1982, au moment où Albertville débutait sa campagne pour la candidature aux Jeux Olympiques, le seul lieu direct que possédait la ville sur sa propre commune pour pratiquer les sports d'hiver était une modeste piste de ski de fond passant par le col des cyclotouristes.

La ville eut vite fait de bannir cette "petite" piste au profit d'installations plus prestigieuses... mais, hélas, cent fois plus coûteuses pour les contribuables locaux.







Jean-François Mermet, membre de notre Confrérie, en réalisant pour la revue "le Cycle" en 1983, une étude sur cet obstacle naturel peu connu, avait très bien saisi la polyvalence de cet endroit. Il montrait l'image d'un skieur de fond franchissant ce passage.

Ce fut la première reconnaissanc de ce site au nom évocateur. Par la suite, la carte IGN Top 25 en 1992 et la plaquette de la Semaine Fédérale en 1996, ont réservé dans leurs pages, une place pour ce col. Nous sourions en pensant qu'il suffirait de baptiser le petit monticule qui borde la route... Cime des trois bouleaux 1333 m, pour que le col des Cyclotouristes devienne un véritable col de flanc, une dépression formant passage sur le flanc de le Roche Pourrie.

Col de rêve ou col rêvé, le col des Cyclotouristes existe. Il existe pour les centaines de randonneurs qui déjà l'ont franchi et pour les petits skieurs de fond du foyer du Mirantin pour lesquels il fut, de 1976 à 1984, la porte vers l'aventure de la randonnée nordique.

Tout au long de son parcours, il nous offre des paysages prestigieux et uniques sur Albertville, la Combe de Savoie, les Chaînes des Bauges et des Aravis et sur le Mont Blanc !

Tour à tour baigné d'ombre et de lumière, au sens propre comme au figuré, le col des Cyclotouristes résiste, il faudra du courage, de la persévérance et beaucoup de foi pour le rencontrer en 1997 à Albertville.

Michel CARTIER-MOULIN N°669

D'ALBERTVILLE (Savoie)





zondag 12 juli 2020

Col de la Forclaz en Col de Tamie


1.515 hm 63,32 km

Na drie weken Allier (weinig fietsen o.a. door activiteiten aan de caravan) nu in de Alpen in Mercurey vlakbij Albertville. In de voorbereiding was het al duidelijk dat er veel vanuit de gite te fietsen valt. Ook grotere cols (Col de La Madeleine en Col de La Croix de Fer (met de auto) goed bereikbaar. De inventarisatie aan te fietsen cols leverde te veel op om allemaal te kunnen fietsen. Dus is een keuze maken was sowieso noodzakelijk en het is weer bekijken hoe het lijf en het hoofd er voor staan. De voorbereiding was niet optimaal (door corona gefietst op de hometrainer). Wellicht te weinig in het echie gefietst.
Als eerste was het plan om de Col de L'Appertaz te doen. Leek op papier en qua bereikbaarheid wel een leuke col. Doorslaggevend was echter hoofdstuk "Blauwe Trui" uit het boekje "Ik fiets" van Paul Fournel. Boekje kan ik van harte aanbevelen. Paul is een professioneel schrijver die als hobby fietsen heeft, had professioneel wielrenner kunnen worden en is zijn hele leven al aan het fietsen gebleven.
In het hoodfstuk de "Blauwe Trui" beschrijft ie hoe hij met een rus de beklimming van de Col de L'Appertaz doet als fietstoerist illegaal mee fietst met een rus in een officielle profkoers. Omdat vanuit Albertville de Col de Forclaz (871 meter) vanuit Queize min of meer op de route ligt ook die maar in het plan opgenomen.
De weg vanuit Albertville is smal en druk tot aan de voet van de Forclaz. Het is echt nodig om met helm te rijden. Het is zondag en in verband met quatorze julliet is natuurlijk iedereen een paar dagen vrij en op weg voor een dagje of naar tweede huis of naar familie. Het is de route naar Cormet de Roselend een populaire bestemming en zeer in trek bij motorrijders. Gelukkig is de drukte na de afslag naar de Forclaz voorbij. De Col is vanaf dat punt maar iets meer dan 4 km maar de aanloop is ook al aaldig klimmen. Het gemiddelde stijgingspercentage is meer dan 7% maar km twee is 10% en de laatste gemiddeld 9%. Als eerste echte col van dit jaar best zwaar en zo voelt het ook. Voelt beslist niet als een opwarmertje voor de grotere bekende cols. Na de afdaling naar Ugine besluit ik maar om me niet te forceren de klim naar de Col de L'Appertaz een andere keer te doen. Probeer een omweg te vinden om naar Arbertville terug te keren. Helaas niet gevonden. Gelukkig is er een fietsroute want de grote weg is verboden voor fietsers. De Gite ligt aan de beklimming naar de Col de Tamie (907 meter). Vanaf de gite is het nog 7 km naar de top. Ik besluit maar om deze col te doen vanwege het gemis van de Col de L'Appertaz. Maar omdat ie ongeveer 600 meter minder hoog is denk ik dat ie niet zo zwaar is. Helaas blijken de km van vandaag toch behoorlijk in de benen te zitten. Ook vanwege de hitte neem ik maar een paar km onder de top een korte pauze. Het is warm en vermoeiend en de top niet echt een die je je herinnert. Maar goed een leuk dagje fietsen met twee cols aardig wat hoogtemeters en kilometers. Een mooi begin van de komende twee weken Albertville.