Prat Bonrepaux – Loures Barousse

Net als gisterenavond is het vanochtend ook mooi weer. We ontbijten buiten, net als gisterenavond met het diner. We moeten oderweg naar een slaapplaats zoeken. Rond het middaguur vinden we halverwege onze volgende gereserveerde chambre d'hote een hotelletje in Loures Barousse. Niks bijzonders. We zijn de enige gasten.

Port de Bales

Omdat het nog redelijk vroeg is toer ik nog een beetje in de omgeving rond. Onverwacht sta ik aan de voet van de Port de Bales. Hoewel ik niet voorbereid ben, er al een ochtend rit met bagage op heb zitten en geen eten en drinken bij me heb, besluit ik toch om de weg naar boven in te slaan. Het bord met informatie aan de voet van de klim geeft niet het idee dat het een onmogelijke opgave wordt. De beklimming is wel lang met zijn 19 km. De eerste kilometers geven hoop, in zoverre dat het niet erg steil is en de klim langzaam zich een weg naar boven kronkelt in een erg mooie omgeving.

De weg is nu ook niet veel meer dan een smal bergpad. Maar al fietsend bedenk ik dat 19 kilometer klimmen met in totaal ongeveer meer dan 1000 meter hoogte te overbruggen een behoorlijk gemiddeld stijgingspercentage moet zijn. Als de eerste kilometers ver onder dat gemiddelde liggen dan moeten de laatste kilometers veel meer stijgen dan dit gemiddelde. En al gauw blijkt dat ook. Zonder aankondiging gaat het nu kilometers met meer dan 10% stijging omhoog. Even komt er een stuk dat minder snel stijgt. Maar daar komt snel een eind aan. Het is erg warm en zonder water en met een hoofd vol twijfel bevecht je geen col. De twijfel of de top halen wel realistisch is neemt per pedaal trap toe. Op het moment dat ik besluit om te pauzeren en afstap voel ik dat weer opnieuw opstappen op dit steile stuk er niet meer inzit. De klim is nog 9 km en 1000 meter hoogte te overbruggen. De eerstvolgende km heeft volgens het bordje 8% stijgingspercentage! Ik ben oververhit aan het raken en de energie is gewoon op. Normaal gesproken kom je op wilskracht nog wel eens verder, maar deze keer dus niet. Ik moet bekennen dat het zeer doet. Het voelt bijna als een nederlaag. Ik kan me maar nauwelijks realiseren dat het gewoon verstandig is om nu te stoppen. Laten we maar hopen dat morgen dat gevoel overheerst en niet het gevoel van shit, niet gehaald.